Invalidnost

Prema podacima Svjetske zdravstene organizacije(WHO) čak 10% cjelokupnog stanovništva čine invalidi.

Ove osobe se definišu kao pojedinci sa psihofizičkim nedostacima s kojima se rađaju ili ih stiču u tokom života putem bolesti ili raznih nesreća.

Ovi nedostaci utiču na narušavanje njihovog integriteta kao ljudskog bića i onemogućavaju im da se formiraju, ispolje i ostvare kao potpuno prihvaćeni članovi društva u kome žive.

To sa medicinske strane gledano nisu ni zdrave ni bolesne osobe koje bi trebalo liječiti jer je njihovo zdravlje dezintegrisano njihovim psihofizičkim nedostacima i to dovodi do fizičke i mentalne neuravnoteženosti koja im onemogućava prilagođavanje društvenoj sredini te vladanje socijalnim i biološkim mogućnostima.

U Medicinskom modelu u centru pažnje je oštećenje, a ne bol. Razlikuje se bolest kao trenutno stanje od invalidnosti, jer bolest može biti uzrok invaliditeta, ali i drugi mnogobrojni faktori mogu uticati na njenu pojavu.

Osobe sa invaliditetom diskriminisane su kao onesposobljene osobe.

Dugi niz godina osobe sa invaliditetom bile su izložene prikrivenoj ili direktnoj diskriminaciji, a jezik riječi koje su se koristile da opišu ovaj dio stanovništva neke zemlje jasno je izražavao omalovažavanje, pokroviteljsko-sažaljenje i diskriminaciju osoba sa invaliditetom.